دمپر چیست؟

دمپر یک دریچه یا صفحه فلزی است که جریان هوا در داخل کانال، دودکش، BOX VAV، هواساز یا دیگر تجهیزات کنترل (تنظیم) هوا را مسدود و یا تنظیم می کند.

از یک دمپر می توان به منظور قطع کردن سیستم تهویه هوای مرکزی (گرمایش یا خنک کننده) در اتاقی که از آن استفاده نمی شود

و یا تنظیم درجه حرارت و کنترل هوا از اتاقی به اتاق دیگر استفاده نمود.

عملکرد آن ها می تواند به صورت دستی یا اتوماتیک باشد. دمپرهای دستی به وسیله یک دسته در بیرون از کانال (مجرا) می چرخند.

دمپرهای اتوماتیک برای تنظیم جریان هوا در مقادیر ثابت استفاده می شوند

و توسط موتورهای الکتریکی یا پنوماتیکی، که توسط ترموستات یا سیستم اتوماسیون ساختمان کنترل می شوند، عمل می کنند.

دمپرهای اتوماتیک یا موتوری همچنین ممکن است توسط یک solenoid (سولنوید: یک سیم‌پیچ به شکل استوانه است که معمولاً طول آن بیشتر از قطرش است

و هنگامی که جریان الکتریکی از آن می‌گذرد در آن میدان مغناطیسی تولید می‌شود و بنابر قانون لنز با تغییر میزان جریان در برابر تغییر جریان مقاومت می‌کند.)

کنترل شوند و زاویه جریان هوا توسط سیگنال هایی مثل سیگنال هایی که از ترموستات به اکچواتور (عملگر) دمپر به منظور تنظیم جریان هوای مطبوع می رود، کالیبره شده و شرایط محیطی آن فضا را کنترل کند.

 

انواع دمپر هوادمپرهای کانالی

دمپرهای کانالی (که به عنوان دمپرهای کنترل حجمی یا VCD نیز شناخته می شود) نوع خاصی از دمپر هستند

که برای کنترل جریان هوا در یک سیستم گرمایشی یا سرمایشی HVAC استفاده می شوند.

به منظور بهبود کارایی و آسایش ساکنان، سیستم های تهویه مطبوع معمولا به مناطق متعدد تقسیم می شوند.

به عنوان مثال، در یک خانه، ممکن است در طبقه اصلی یک سیستم گرمایشی منطقه ای به کار گرفته شده باشد

در حالی که در اتاق خواب های طبقه بالا سیستم دیگری خدمات تهویه هوا را انجام دهد.

در این روش اساسا گرما در طول روز به اتاق اصلی و در شب به اتاق خواب ها هدایت می شود

و اجازه می دهد فضاهای خالی خانه خنک باشند. (دما در فضاهای خالی خانه پایین بماند.)

دمپرهای کانالی که در سیستم های تهویه مطبوع خانگی مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا با برق کار می کنند.

در تاسیسات تجاری بزرگ، ممکن است به جای آن از خلاء یا هوای فشرده استفاده شود.

در هر یک از این موارد، معمولا موتور از طریق یک کوپل مکانیکی به دمپر متصل می شود.

دمپر

دمپر

مزایا و معایب دمپرهای کانالی

مزایا: هزینه و مصرف برق کم

معایب: با توجه به قوانین جدید برای ساختمان های مسکونی ایالات متحده باید از طریق پنل های دسترسی سقفی به طور دائم به دمپرها دسترسی وجود داشته باشد.

دمپرهای کانالی 100% قابل اعتماد نیستند. بیشتر مدل های دمپرهای اتوماتیک که با موتورهای الکتریکی عمل می کنند،

به گونه ای نیستند که در حالت ایجاد مشکل به شرایط ایمن بروند.

اگرچه دمپرهای اتوماتیکی که به حالت عادی باز هستند در حالت ایجاد مشکل به شرایط ایمن یعنی باز حرکت می کنند.

 

انواع طرحهای دمپرهای کانالی

در یک طراحی، موتور اغلب یک موتور سنکرون کوچک در ترکیب با سوئیچ چرخشی است که می تواند موتور را در هر یک از دو نقطه توقف (“دمپر باز” یا “دمپر بسته”) قطع کند.

در این روش اتصال ولتاژ برای باز شدن دمپر باعث روشن شدن و کار کردن موتور، زمانی که دمپر باز است، می شود

در حالی که اتصال برق برای بسته شدن دمپر باعث بسته ماندن موتور تا زمانی که دمپر بسته است، می شود.

این موتور معمولا از همان منبع قدرت 24 ولت AC نیرو می گیرد که در سیستم کنترل استفاده می شود.

در این روش به دمپرهای کانالی اجازه داده می شود به طور مستقیم توسط ترموستات های ولتاژ پایین کنترل و با ولتاژ کم سیم کشی شوند.

در این روش بسته شدن همزمان همه دمپرها ممکن است به کوره یا هوای نگاه دارنده صدمه بزند، از این مدل دمپرها اغلب به منظور مسدود کردن مجرای کانال مثلا تا %75 طراحی می شوند.

مدل دیگری از دمپر الکتریکی از یک مکانیزم فنر برگشت و یک موتور سنکرون استفاده می کند. در این حالت، دمپر به طور معمول توسط نیروی فنر باز و توسط نیرو موتور بسته شود.

مدل دیگری از دمپرهای کانالی از یک فنرکشی و موتور سقفی استفاده می کنند.

در این حالت، با حذف نیروی الکتریکی، دوباره دمپر را باز کند. این مدل دمپرها به دلیل قرار گرفتن دمپر در شرایط ایمن در صورت خرابی، بسیار مفید هستند؛

در صورت وجود مشکل در کنترل دمپر، دمپر باز نشده و هوا به جریان می افتد.

به هر حال اکثر مصارف این مدل دمپرها به گونه ای است که دمپر به محض حذف الکتریسته بسته می شود، و بدین ترتیب از پخش شدن دود و آتش به دیگر مناطق جلوگیری می کند.

دمپرهای ضد آتش

دمپرهای ضد آتش در مناطقی نصب می شوند که کانال از دیوارهای محفظه آتش (جدا کننده آتش) / جدار آتش به عنوان بخشی از استراتژی کنترل آتش، عبور کرده است.

در شرایط عادی این دمپرها با استفاده از فیوزها باز نگه داشته می شوند.

زمانی که دمپرها در معرض حرارت قرار بگیرند این لینک های فیوزی ذوب شده و اجازه می دهند که دمپرها با استفاده از یک فنر بسته شوند.

فیوزها به دمپرها متصل شده اند می توان دمپرها را به صورت دستی تست کرد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *