رطوبت گیر سری DFRD و DFRB

• ظرفیت هوادهی (m3/hr 300˜ 700)
• میزان رطوبت گیری (Kg/hr 3˜ 4/4)
• پنکه دوتایی برای خشک کردن عمیق در مدار بسته
• سری فشرده از فولاد ضد زنگ ، آماده بهره برداری

رطوبت گیر

در بسیاری از مناطق فرآیند های معمول این است که در زمستان به علت کاهش رطوبت نسبی هوا در اثر گرم کردن هوای خارج، عمل رطوبت زنی انجام شود و در تابستان ضمن سرد کردن هوای مرطوب، عمل رطوبت گیری نیز انجام شود. البته در حالت های مختلف به ویژه در صنعت ممکن است نیاز باشد فرآیند های رطوبت گرفتن، حرارت دادن و یا سرد کردن و رطوبت زدن نیز انجام شود. رطوبت گیری باید با استفاده از سیستم کنترل رطوبت انجام شود. رطوبت گرفتن هوا می تواند به سه طریق انجام شود :

• پاشش آب با دمای کمتر از دمای نقطه شبنم هوا به داخل هوا
• عبور هوا از روی سطح یا داخل کویل با دمای کمتر از دمای نقطه شبنم هوا
• عبور هوا از روی (داخل) اجسام جاذب آب (خشک کن های شیمیایی) مانند آلومینیوم فعال شده، سیلیکاژل و اتیلن گلیکول

رطوبت زدایی

رطوبت زدایی به روش جذب فیزیكی

هنگامی كه مقداری نمك طعام در ظرفی سرباز و در محیطی مرطوب نگهداری می شـود بعـد از مدتی مرطوب شده و این نشان دهنده قابلیت جذب رطوبت توسط نمك طعام می باشد. امـروزه برای رطوبت گیری از گازها و دستیابی به نقطه شـبنم بـسیار پـایین (كمتـر از ١٠٠c-) از مـواد شیمیایی جاذب الرطوبه نظیر سیلیكاژل (SIO2)، بوكـسیت (شـكل طبیعـی Al2O3) آلومینـا فعـال شده (Al2O3 فعال شده) و الك مولكولی (Molecular Sieves) با فرمول شیمیایی  NaSio2 و Alo2 استفاده می شود. ترکیبات فوق دارای ساختمانی متخلل و با سطح آزاد زیاد بوده (m٢ ٨٠٠-٥٠٠) و قادر اند رطوبت موجود در گاز را به صورت فیزیکی جذب نمایند. کیفیت جذب به درجه حرارت بستگی داشته و با افزایش درجه حرارت كاهش می یابد. در شـكل نمونـه ای از یـك بستر پرشده از ماده جاذب الرطوبه فیزیكی نشان داده شده است.

تجهیزات معمول جذب رطوبت فیزیکی

در ابتدای بهره برداری، میزان رطوبت موجود بر روی ماده جاذب الرطوبه بسیار اندک بوده و بـه همین دلیل فشار جزیی آن كم می باشد. بـا عبـور گـاز مرطـوب از روی بـستر پر شـده و به علـت اختلاف فشار جزیی بین رطوبت موجود در گاز مرطوب و بستر خشك شده، عمـل انتقـال جـرم و جذب رطوبت از گاز مرطوب به ماده جاذب الرطوبه صورت می پذیرد. بدیهی است استمرار ایـن فرآیند منجر به كاهش فشار جزیی بخار آب در گاز مرطوب و افزایش آن در روی بستر پر شده گردیده و لذا عمل رطوبت گیری تا زمانی كه دو فشار جزیی به تعادل برسند ادامه داشته و بعـد از آن متوقف می شود. عمل جذب فیزیكی بسیار سریع بوده و زمانی بـین ٠/٥ –٠/١ ثانیـه بـرای آن كافی می باشد. از آن جایی كه هر واحد وزن ماده جاذب الرطوبـه قابلیـت جـذب مقـدار مشخـصی از رطوبـت را داشته و بعد از آن به حالت اشباع می رسد، لذا فرآیند اشـباع شـدن مـاده در مـسیر جریـان گـاز صورت می گیرد كه نمونه ای از آن در شكل نشان داده شده است.

اجزای اصلی رطوبت گیر سری DFRD و DFRB :

• دیسک گردان سیلیکاژل (Desiccant Rotor)
• سیستم محرک دیسک گردان
• فن هوای خشک
• هیتر هوای Reactivation
• فیلتر هوا
• فن هوای Reactivation برای سری DFRD
• Terminal Box

مواد رطوبت گير، در رطوبت گير هاي خطوط لوله مكش و مايع سيستم‌ هاي سرد کننده قرار مي‌گيرد تا محتويات آب و رطوبتي سيستم را جذب کند.

بعضي از مواد رطوبت گير و جاذب رطوبت معمول عبارتند از:

• آلوميناي فعال شده
• سولفات کلسيم
• سيليكاژل
• آلوميناژل
• شبكه توري (سرند) بسيار ظريف و مولكولي

رطوبت گیر

بيشتر اين رطوبت گيرها، رطوبت، رسوبات و اسيد هاي مواد سرمازا را جذب مي‌کنند. رطوبت گير ها معمولا در مسير لوله حامل مايع سرمازا و در نزديكي سوپاپ کنترل جريان ماده سرمازا قرار مي‌گيرند. اين مواد و وسايل بايد حتي الامكان در جاي خنک قرار گيرند زيرا گرما مي‌تواند باعث جدا شدن مجدد رطوبت از آن‌ها و مخلوط شدن آن با ماده سرما زا شود.
رطوبت گير حامل مايع سرمازا بايد در حالت عمودي سوار شود و ماده سرمازا از پايين به بالاي آن جريان يابد. اين رطوبت گير ها تا زماني که قدرت جذب رطوبت خود را از دست نداده‌اند در مدار باقي مي‌ مانند.